همه ساله بیستم مارس به عنوان روز جهانی آرد، طلای سفید، در نظر گرفته شده و درسراسر جهان گرامی داشته می شود. به مناسبت این روز، مروری بر تاریخچه ی تولید آرد خالی از لطف نیست.
باستان شناسان اولین ابزارهای ساخته شده توسط بشر را مربوط به 250000 سال قبل می دانند. این ابزارها عموماً برای شکار یا مراقبت از بشر استفاده می شده است. این در حالی است که اولین ابزارهای مورد استفاده در کشاورزی فقط 10 تا 15 هزار سال قدمت دارند. تغییر مسیر بشر از شکار به کشاورزی، در واقع نقطه ی عطف و شروع تمدن است. جمع آوری غلات برای انسان فواید زیادی را به همراه داشت. امکان ذخیره کردن غلات بدون فساد، امکان انتقال از یک نقطه به نقطه دیگر، امکان مبادله آن ها با سایر وسایل ضروری و رونق تجارت از جمله این فواید به شمار می آمد.
اولین مرحله رشد غلات، کاشتن آن هاست به نحوی که خاک روی آن ها را بپوشاند. نقاشی های مصری استفاده از یک ابزار مثلثی چوبی را برای این منظور نشان می دهند. این نقاشی ها به 2500-1000 سال قبل از میلاد مسیح برمی گردد. این ابزارآلات بسیار ابتدایی و بدوی بودند.
تغییرات اساسی در کشاورزی با کشف آهن و پس از آن استیل رخ داد و فقط به 160 سال قبل بر می گردد. در سال 1819 یک کشاورز آمریکایی از یک گاوآهن آهنی استفاده کرد. استیل به سرعت جایگزین آهن شد و سری هایی از تیغه ها روی یک بدنه استیل سوار شدند تا سرعت کار را بالا ببرند.
مصریان باستان برای کاشتن دانه ها، بذرها را مستقیماً در گل و لای کنار رودخانه نیل فرو می کردند. سپس احشام با راه رفتن روی این مناطق بذرها را به داخل زمین هدایت می کردند. البته امروزه کشت دانه ها در مزارع مدرن توسط ماشین آلات پیشرفته انجام می شود.
بشر برای درو کردن در ابتدا از سنگ های تیز استفاده می کرد و رفته رفته از یکسری وسایل سبک آهنی و استیل که برای زنان و کودکان قابل حمل بود به عنوان داس استفاده کرد. داس ها امکان برداشت گندم در هر ارتفاعی را فراهم می کنند. اهمیت داس و تبر برای انسان به قدری زیاد است که امروزه به نوعی سمبل برای طبقه دهقان و کارگر تبدیل شده و در بسیاری از آثار هنری می توان رد پای آن را مشاهده کرد. اولین دروگر مکانیکی در سال 1831 توسط Cyrus McCormick ابداع شد که تیغه هایی شبیه به قیچی داشت، به دو چرخ متصل بود و توسط یک اسب رانده می شد.
امروزه بشر برای تشخیص زمان برداشت، از دستگاه های برداشتی استفاده می کند که به طور اتوماتیک میزان رطوبت نمونه را می سنجد و در صورت تایید میزان رطوبت، عملیات برداشت را انجام می دهد. گندم رسیده رطوبت کمی دارد و کاملا سخت شده است. در گذشته گندم بعد از برداشت روی زمین یا سینی های درو قرار داده می شد. سپس اسب یا احشام روی گندم ها راه می رفتند تا عملیات جداسازی گندم از کاه کامل شود. در این مرحله کاه توسط هوادهی یا بالا انداختن آن ها در هوا از گندم جدا می شد. ماشین های کمباین امروزی مراحلی راکه قبلا توسط انسان انجام می شد، در یک مرحله انجام می دهند: برداشت، خرمن کوبی، جداسازی و پاک کردن. این دستگاه کاری را که در 46 ساعت انجام می شد در کمتر از نیم ساعت انجام می دهد.
گندم در نهایت به محل ذخیره سازی و پس از آن آسیاب منتقل می شد. از زمان قدیم، هدف از آسیاب کردن جدا کردن لایه خارجی از داخلی و بدست آوردن یک ماده قابل هضم تر بوده است. این در حالی است که انسان بدوی احتمالاً گندم را می جوید و بعدها آموخت که می تواند با سنگ آن را خردتر هم بکند. این شکل ریزتر، حتی به شکل خام، قابلیت هضم بهتری داشت. هاون های ساده سنگی در مناطق مسکونی باستانی در تمام نقاط جهان یافت شده است.
مصریان باستان از سنگ های ماسه ای برای آسیاب کردن گندم استفاده می کردند و سپس نوعی مایع که حاوی مخمرهای طبیعی بود به آن می افزودند و سپس نان های تخمیر شده در فرم های مختلف می پختند.
اختراع اهرم باعث بهبود هر چه بهتر فرآیند آسیابانی شد و آسیابان ها توانستند گندم بیشتری را آسیاب کنند. آسیاب ساعت شنی که اختراعی یونانی بود باز هم روند تولید آرد را بهبود بخشید و بعدها بشر از نیروی احشام، اسب ها، باد یا آب برای گرداندن سنگ ها روی هم استفاده کرد. فرآیند الک کردن هم از گذشته برای کاهش سایز ذرات نیز همانند الان انجام می شده است. ترکیب آسیاب کردن و الک کردن باعث بوجود آمدن آرد سفید شد. به نظر می رسد رومیان اولین افرادی بودند که از انرژی آب برای فرآیند آسیابانی استفاده کرده و ظرفیت تولید خود را بالا بردند که به 100 سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد.
انقلاب صنعتی که در قرن 19 باعث تحولات چشمگیری در ماشین آلات کشاورزی شد، اثر خود را بر فرآیند آسیابانی نیز اعمال کرد و استفاده از انرژی آب به عنوان یک نیروی قابل اطمینان بسیار فراگیر شد. الیور اوانز، آسیابان آمریکایی اولین نوار نقاله مارپیچی را برای انتقال افقی آرد و الواتور را برای انتقال دانه ها طراحی کرد.
استفاده از گندم های سخت تر که در ابتدا از کانادا وارد می شد و مکانیزاسیون فرآیندها باعث شد که فرآیند جدید آسیابانی در مجارستان ابداع شود. در این فرآیند فاصله سنگ ها از هم بیشتر شد و به جای خرد کردن دانه ها از ترک دادن دانه ها استفاده می شد. سرعت گردش سنگ ها نیز کاهش پیدا کرد تا گرمای اصطکاک نیز کم تر شود. در این مقطع این روش به حد اعلای خود رسید. نرخ استخراج به 72 درصد و نیروی کاری مورد نیاز به حداقل رسید. در سال 1870 یک آسیاب متوسط فقط 3 نیروی کار داشت. فرآیند تولید آرد نه تنها اولین فرآیند ساخت بشر بلکه اولین فرآیندی بود که به طور کامل مکانیزه شد.
اولین جایگزینی آسیاب های سنگی با غلطک ها با انتشار یک کتاب از نویسنده ای ایتالیایی به نام Agostino Ramelli در سال 1558 اتفاق افتاد. نقشه ی تجهیزات ترسیم شده توسط این فرد بعدها بنیان آرد سازی نوین را تشکیل داد. در سال 1662 فرد دیگری به نام Buckler دو غلطک موج دار را که به یک صفحه لرزان متصل بود، ابداع کرد. این صفحه لرزان برای الک کردن آرد به کار می رفت و در نهایت استفاده از غلطک برای آسیاب گندم در اروپا بسیار متداول شد. بعدها این تکنولوژی به آمریکا نیز رفت و در ابتدا به شکل ترکیبی با آسیاب های سنگی استفاده می شد. آسیاب های غلطکی مزایای زیادی نسبت به انواع قبلی خود داشت. هزینه کمتر، استخراج بیشتر، حجم تولید بالاتر و بافت نرم تر و جذاب تر آرد تولیدی از جمله این مزایا بودند.
در نیمه دوم قرن نوزدهم تحولات شگرفی در صنعت آردسازی بوقوع پیوست. ابتکارات زیادی در تصفیه کننده های مکانیکی، الک ها، شوینده های دانه ها، جمع کننده های گرد و غبار و سایر تجهیزات ثبت شد. همه ی این ها در کنار بهبود فرآیند اولیه، جداسازی کامل پوسته خارجی از اندوسپرم داخلی را در آسیابانی مدرن ممکن کرد.
در آرد سازی مدرن که بر پایه کنترل کیفیت لحظه ای استوار است، از هر محموله ورودی به کارخانه نمونه گیری شده و ویژگی های خود گندم بررسی می شود. سپس این گندم در مقیاس خیلی کوچک آزمایشگاهی آرد می شود تا خواص آرد حاصله و خواص پختی آن بررسی گردد. در این مجموعه ها، معمولا از اختلاط چند گندم برای بدست آوردن آرد نهایی مطلوب استفاده می شود. در نهایت مدیران مجموعه ها به شکل پیوسته عملکرد دستگاه ها را بررسی می کنند و در صورت لزوم تغییراتی را اعمال می کنند تا کیفیت آرد همواره ثابت باقی بماند.
شرکت تولیدی آردینه ایران مفتخر است که آرد نولی با کیفیت را در اوزان 25 و 40 کیلوگرمی و 900 گرمی به بازار می کند. هم چنین جهت دریافت مشاوره در خصوص بهبود کیفیت آرد واحد تولیدی خود و خرید انواع اصلاح کننده و بهبوددهنده آرد می توانید با واحد تحقیق و توسعه شرکت آردینه تماس حاصل فرمایید.